Wszystkie moje OBRAZY namalowane są w stylu, który ukształtował się we mnie podczas wielu lat poszukiwań twórczych, Nazwałam go CZARNO-BIAŁYM ANTYREALIZMEM. Jest to ascetyczny w formie styl, mający skoncentrować uwagę widza na poetyckiej, emocjonalnej treści. Celowo nie używam kolorów, które same w sobie – nawet w czystej postaci, pozbawionej formy – są dla mnie niezwykle ważnym źródłem radości i zachwytu. Środkiem wyrazu mojego CZARNO – BIAŁEGO ANTYREALIZMU jest czarna linia, czarno – białe płaszczyzny i czarne kropki. Moje obrazy są rodzajem poetyckiej refleksji nad światem. Poetycką ilustracją emocji, charakterów, filozofii życia i zdarzeń, a także całkowicie abstrakcyjną kreacją.
Podzieliłam je na działy:
EMOCJE – to cykl 40 obrazów, wykonanych techniką czarno – białego antyrealizmu (o wymiarach 140×100 cm, oraz 100×70 cm), w których chciałam wyeksponować absurdalność takich złych emocji jak złość, gniew, przemoc, dominację, żal, pretensję, kłótliwość, egoizm, oszustwo, agresję itp.
ANTYPORTRETY – w których bagatelizując proste podobieństwo, koncentrowałam się na charakterze i umiejętnościach portretowanej osoby. Na jej zdolnościach, dominującym rodzaju osobowości, pasjach, zawodowych preferencjach, światopoglądzie i filozofii życiowej.
OBRAZY ŚPIEWAJĄCE – to obrazy abstrakcyjne, malowane techniką czarno – białego antyrealizmu, inspirowane skomponowanymi wcześniej moimi utworami muzycznymi. W konwencji – jeden obraz, do jednego utworu.
OBRAZY WĘDRUJĄCE – to zaprojektowanie przeze mnie ubiory unikatowe, będące "ruchomymi obrazami", które ubieram na siebie na codzień, w ten sposób popularyzując moją twórczość. Tu odstępuję od mojego czarno – białego antyrealizmu, dodając do jego dominującego charakteru, zachwycające mnie eksperymenty kolorystyczne.
ANTYREALIZM – całkowicie abstrakcyjna gra formą przestrzenno – linearną, namalowane techniką czarno – białego antyrealizmu. Jest to zobrazowanie nie skrępowanej żadnymi regułami radości kreacji.
